Muziek is emotie

Ik ben gek op muziek. John Miles schreef ooit “Music was my First love, and it will be my last”. Ik rij nooit in mijn auto zonder radio, Ipod of cd’s. Ik kan niet zonder. Van Pearl jam tot Venice, van U2 tot Trance, ik heb een breed gehoor zullen we maar zeggen. Muziek is emotie. Iedereen heeft nummers waarbij je terug denkt aan een bijzonder, mooi of misschien juist emotioneel moment. Een nummer of zanger waar je een herinnering aan hebt. Zo ook in de sportwereld. Tijdens de Olympische spelen van 2004 had de NOS bijvoorbeeld, na ieder Olympisch journaal een overzicht met de hoogtepunten van die dag…met elke dag daaronder “it’s a beautiful day” van U2. Vertraagde beelden van topsporters die jaren lang trainen voor dat ene hoogte punt. En dan zulke muziek die dat gevoel van blijdschap en emotie nog eens verder aandikt. Prachtig…

Maar wat heeft muziek nu met lopen te maken? Ik loop heel af en toe wel eens met mijn Ipod. Zeker bij lange eenzame duurlopen is dat soms heerlijk. Beetje afleiding. Al heeft het wel impact op mijn tempo. Van te voren moet ik bepalen wat ik wil lopen en zal de muziek daarop aan moeten passen, anders gaat dat fout. Trance gaat nou eenmaal niet samen met een rustige duurloop…

Maar ook ik heb muziek die me terug doen denken naar bijzondere momenten in de hardloopwereld. De marathons….

Rotterdam, Coolsingel. Er staan zo’n 12.000 lopers in het startvak en Lee Towers die, elk jaar, “You never walk alone” ten gehore brengt. Ik heb verder niks met zijn muziek. Maar als je zo gespannen als een rietje bent, al die mensen om je heen die vol overgave mee zingen dan krijg je kippenvel.

Amsterdam, in het stadion vlak voor de start klinkt uit de luidsprekers “Met bloed, zweet en tranen”. Toepasselijk, Andre Hazes een ras Amsterdammer en met een lied die weer binnenkomt. Helaas is het dit keer een cd of MP3 (zal toch geen cassettebandje meer zijn?) Live zal Andre Hazes het nummer niet meer zingen voor de grote groep marathonlopers.

Berlijn, 40.000 lopers. En bewust of onbewust luistert iedereen naar Conquest of Paradise van Vangelis. Ik in ieder geval bewust. Na enkele minuten het startschot en iedereen komt gestaag op gang voor de 42.195 kilometer…het nummer blijft weer hangen…

Telkens als ik één van bovenstaande nummers op de radio of tv hoor, dwaal ik weer af naar dat ene moment in het startvak en zitten de beelden weer scherp op mijn netvlies…..

In oktober lopen we de marathon van Keulen. Ik ben benieuwd wat voor (toepasselijke) muziek we zullen horen….Heino, Dennie Christian (hij komt tenslotte uit de buurt van Keulen)?….In Europa komen steeds meer grenzen te vervallen, maar wat mij betreft zijn er nog steeds bepaalde grenzen…..we shall see/hear…

Loop Leeuwarden 2011

Het is zondagochtend 7 uur. Ik kon nog zo’n twee uren blijven liggen, maar ik werd wakker en toch wat onrustig door de regen die met bakken naar beneden kwam. Als het maar niet zulk noodweer blijft. Over enkele uren begon Loop Leeuwarden. Niet leuk voor de lopers (al is een buitje niet zo erg), maar vooral niet leuk voor de toeschouwers en organisatie. Zou toch zonde zijn als maanden van voorbereiding vanwege het weer in een fiasco zou eindigen. En (voorheen) de marathon van Leeuwarden heeft wel iets met het weer. In 2007 (heb ik geweten tijdens de marathon) en vorig jaar was het extreem warm voor de tijd van het jaar.

Maar gelukkig was het droog op het moment dat ik op mijn fiets stapte. Rond 10 uur verzamelen en na wat inlopen richting het startvak. Gespannen....en waarom? Onbegrijpelijk, tijdens een wedstrijd door de week heb ik dat helemaal niet. Maar waarom voelt zo'n wedstijd nu zo anders? Is het het massale? Wederom stiekem toch de druk die ik mezelf weer op leg? Familie en vrienden langs de kant en in het achterhoofd te willen laten zien dat ik toch wel kan hardlopen? Geen idee, waarschijnlijk van alles een beetje. Dus, ja gespannen. Zeker toen we eenmaal met z'n vijven (Peter, Elles, Hans, Roelof en ik) in het startvak stonden. Ik blijf er bij dat we in het wedstrijdvak stonden. Al stond de Pacer voor 1.35 uur ook in ons vak. Even na 11.00 uur, een fluitje en "ons" vak liep rustig naar de startstreep. Achter ons bleef het hek dicht en de rest van de halve marathon moest nog even wachten. Niet meer aan denken, we zouden nu de ruimte hebben en dus snel in ons ritme kunnen komen. Doelstelling bij of voor de rode ballonnen van de pacers blijven....

Het liep lekker, eigenlijk gelijk vanaf het begin al. Terwijl ik normaal altijd enkele kilometers nodig heb om op gang te komen. We liepen keurig rond de 13,4 kilometer per uur. Toch zijn we ergens (waarschijnlijk) in het Leeuwarder Bos Hans en Peter "verloren". Het was gezellig druk onderweg. Veel toeschouwers die ons aanmoedigden. En wat was ik blij dat ik mijn hemdje aan had getrokken. Ik twijfelde nog, maar op aanraden van Froukje toch maar gedaan. Het 10 kilometer punt, 45 minuten en een beetje. Keurig. Als we rond de 1.35 uur uit zouden willen komen moesten we wel heel steady door blijven lopen. En dat Steady lopen was voor Roelof niet meer weggelegd en riep dat we maar door moesten gaan. En toen waren er nog twee...wederom dat gevoel van de 10 kleine negertjes van Agatha Christie. De sponsen namen gretig aftrek en ik was af en toe zo asociaal om er zelfs twee te pakken. Eén voor het gelijk gebruik en de andere voor later onderweg. Elles kwam nog met het verhaal van een zwager? die eens zo'n spons leeg kneep in zijn mond....terwijl iemand anders daarvoor zijn bezwete gezicht er mee had afgenomen. Heerlijke verhalen onderweg.

Op 15 kilometer gaf ook Elles aan dat ze het gevoel had wat terug te zakken. Alleen door. Althans alleen...er liepen legio mensen om me heen en ondanks dat velen het blijkbaar zwaar kregen, bleef ik op het zelfde tempo doorlopen. Hengelen dus weer. Toen ik op een rechte weg achterom keek zag ik op enkele honderden meters de rode ballonnen van de 1.35 uur Pacers. Niet meer kijken en over nadenken, doorlopen. Bij het treinstation van Camminghaburen mijn ouders. Een juichende vader....mooi moment. Later een toeschreeuwende Mohammed vanuit zijn raam en een paar honderd meter Alexandra en Larissa. Foto momentje en ze sprongen snel op de fiets om op tijd bij de finish te kunnen zijn. "Niet te hard, anders halen we het niet", riepen ze nog....

Nog twee kilometer, het voelde alle nog steeds redelijk al zat die versnelling er allang niet meer in. Om de rotonde bij de "oude Leeuwarder Courant", nog een keer achterom kijken...ballonnen. Geen honderden meters meer, maar nu misschien zo'n vijftig meter. Inhalen? No way...zal ze voor blijven. Een loper komt me nog voorbij...damm, Sieb van der Ploeg (de Kast).

De ballonnen bleven achter me en op het horloge....1.34.52 uur. Mijn tweede tijd ooit...Kapot, maar zo ontzettend blij.

En er is ook door andere mensen erg hard gelopen. Bijvoorbeeld: Elles 9e bij de vrouwen op de halve marathon, Froukje 26 laag op de 5 kilometer en 30ste van de 655 vrouwen. Mark 26ste van de 735 mannen op de 10 kilometer en ik...76ste van de 860 op de halve marathon....

's Avonds het "blarenbal" in de Stee. Barbequen en er kon zelfs nog door velen nog gedanst worden....goed voor het herstel waarschijnlijk. Al met al een top dag om weer lang met een lekker gevoel op terug te kunnen kijken.

Alle uitslagen Loop Leeuwarden 2011: http://www.racetimer.eu/uitslagen.php?v=%25252Fnl%25252Frace%25252Fshow%25252F510%25253Flayout%25253Dracetimer_eu

Bulleloop 2011

Zo liggen de wedstrijdjes bij mij wat stil, zo heb je er drie achter elkaar. Vorige week woensdag was het de beurt aan de Twirreloop in Wytgaard. Gisteravond (wederom woensdag)  naar Lekkum voor de Bulleloop. Altijd gezellig en druk bezocht, ook door onze loopgroepers.

Met Roelof (hij wordt bijna een schaduw...) afgesproken om maximaal 13 kilometer per uur te lopen. Goed doorlopen dus, maar niet maximaal om ons te "sparen" voor aanstaande zondag voor Loop Leeuwarden. Dan lopen we weer een halve marathon en hopelijk wordt het dan niet zo warm als tijdens de Condensloop.13 kilometer per uur en niet harder. Volgens mister Run2Day Rene zou dat een utopie zijn en zouden we na het startschot toch harder gaan lopen.
Ach, kent hij ons nog niet....of zouden we ons zelf nog niet kennen?

Maar na het startschot, om 19.30 uur, liepen we keurig onze geplande snelheid. Voelde goed en alle tijd om wat met elkaar te praten. Rene liep zo'n 100 meter voor ons en toch nog eens overleggen of we er naar toe zouden lopen. Afspraak is afspraak en we bleven keurig op 13K. Halverwege ging het tempo toch iets omhoog en liepen we toch langzaam naar Rene toe. Het ging lekker en het zou voor zondag toch geen kwaad kunnen om iets harder te lopen? Tempo nog iets omhoog en al met al kwamen we gezamelijk op 39.50 min over de finish. Het eerste wat we hoorden....;"Yes, het enige wat ik wou, is jullie voor blijven", aldus Rene.

Lekker gelopen maar toch weer met een gemiddelde van 13,6 kilometer per uur. Te hard, maar we hebben nu 3 dagen "rust" voor de volgende en derde wedstrijd binnen 2 weken.

http://HumPhoto.zenfolio.com/p416910022/e296c55dc

Twirreloop 2011

Woensdagavond, 11 mei, weer eens een wedstrijdje. Dit keer de Twirreloop in Wytgaard (dorpje zo’n 10 kilometer ten zuiden van Leeuwarden). De tweede wedstrijd van het Leeuwarder Kampioenschap. Vier prestatielopen bestaande uit Leeuwarden (Kleine Wielenloop), Wytgaard (Twirreloop), Bulleloop (Lekkum) en Golleloop (Wirdum). Als je drie van de vier gelopen hebt wacht er een leuke attentie....ik ben nu al zenuwachtig....

Wytgaard was voor mij de eerste keer, maar de route was wel bekend. Een van mijn vaste looproutes. Prachtige route langs de Zwette en Boksumerdam en zeker met het mooie weer.

Bij een plaatselijk loopje verwacht je wel wat mensen, maar nu deden er op verschillende afstanden in totaal zo’n 425 deelnemers aan mee op. Dat betekend topdrukte bij de inschrijving en maar rustig achteraan sluiten. Natuurlijk treft Simon het weer als we vlak voor de inschrijving staan en hij net de sporthal binnenkomt rollen.

Even warmlopen op het sportveld en om 19.30 uur de start. In het dorp is het nog zigzaggen tussen de medelopers door maar even buiten het dorp hebben we (Roelof, Hans, Elles en ik) alle ruimte en konden we het ritme zoeken. En bij mij duurt dat altijd zo’n 4 a 5 kilometer en hang dan ook vaak in eerste instantie wat achterin een groepje. Op het moment dat ik lekker begon te lopen, zakte Elles langzaam weg. Dit zelfde gebeurde op de Boksumerdam met Hans. Bij mij voelde het goed en genoot. Heerlijk loopweer. Zonnetje en een lekker afkoelend windje. Top, gaat richting het Ultieme loopweer.

Bij het 7 kilometer punt een Squeezy. Ook al is het "maar" ongeveer 15 kilometer. Mij bevalt het wel. Net dat stukje extra energie om die laatste kilometers ook goed door te kunnen gaan. Je lichaam heeft nu eenmaal maar voor zo'n 45 minuten energie en ik loop net geen 15 kilometer in die tijd. Dus, energie aanvullen. Na het bekertje water lopend en schuddend naar binnen te hebben gewerkt hoorde ik Roelof dat ik maar moest gaan. Altijd even die twijfel. Wachten of doorgaan.  Ook dit keer weer gekozen voor doorgaan. Roelof had last van de maag en bij mij voelde het nog goed. En dit bleef zo tot aan de finish. Weinig verval en een eindtijd van 1.01.50 uur. Erg tevreden.

Weer een bewijs dat deze afstanden (tot de halve marathon) mijn afstanden zijn. Die hele marathon is eigenlijk toch iets te ver. Maar ja, het gevoel en de voldoening is zo bijzonder. Eens een marathon....Dus, 12 juni begint weer de voorbereiding voor mijn volgende marathon, de Marathon van Keulen.

Maar eerst volgende week de halve marathon van Loop Leeuwarden. Betekend deze week rust (naast de avondvierdaagse) en misschien dat ik woensdagavond nog een rustige 10 kilometer loop in Lekkum.  Loop Leeuwarden here I come.....

Runnersworld - De Marathongids

Op dit moment ligt er (eenmalig?) een nieuw looptijdschrift in de winkel. Runnersworld heeft een speciale uitgave op de markt gebracht met alles wat je moet weten over de marathon.  

      * Voorbereiding

      * Trainingsschema's

      * Trainingsmethode's

      * Voeding

      * Blessures

      * Verhalen

      * En nog veel meer....

Voor de ervaren marathonlopers, een aantal items gesneden koek. Maar toch leuk om te lezen. Gaan we nog gemotiveerder en beter voorbereidt (?) de marathontrainingen voor Keulen tegemoet.

Het blad is voor € 6,95 te koop in de winkel of via 

http://www.runnersweb.nl/Toon-abonnementen/Runners-World-Coach-de-Marathon-Gids.htm

Aanrader...

Ultieme hardloopweer

Vroeger was ik een fanatiek windsurfer. Als ik maar even tijd had gooide ik mijn surfplank en zeilen op de surfkar en fietste ik naar de Grote Wielen. Als ik daarna thuis kwam was het al gauw; "en hoe ging het"? Negen van de tien keer waaide het te hard of juist te zacht. Ik had toen nog niet die zes zeiltjes om bij iedere windkracht te kunnen surfen. Ik was afhankelijk van dat ultieme surfweer.

Dat surfen doe ik nu nog heel sporadisch  en heb me sinds enkele jaren gestort op hardlopen. Maar wat is nu dat ultieme hardloopweer? Dat is voor iedereen weer anders. De één loopt liever in de winter als het nog niet zo warm is. Dik gekleed met 2 tot 3 lagen, lange broek, handschoenen en muts. Ik ben een warm weer loper en loop daarom liever in het voorjaar en zomer. Kan me redelijk van de warmte afsluiten en denk er niet teveel aan hoe heet het kan zijn. Hou er van om in een hemdje en korte broek te lopen. Zweten in de zon.

Afgelopen zondag liep ik aan het eind van dag. Het zou wel wat afgekoeld zijn. Ja, lees dat nog maar eens...het zou wel wat afgekoeld zijn. Het is begin mei en we hebben het over hoog zomerse taferelen. Zo ook in de Groene Ster. Massa's mensen die op handdoekjes lagen, aan het volleyballen of voetballen waren en genoten van dit toch extreme weer voor deze tijd van het jaar. En ik liep daar tussen door. In mijn hemdje en korte broek. Bezweet en genoot. Ik hou er wel van als er meer mensen buiten zijn. Gezellig, al spreek je met niemand. Beter dan alleen in de regen en kou en je je zelf soms verplicht de kilometers te lopen. Maar zondag zat er weinig zuurstof in de lucht waardoor ik zwaar liep en het niet geweldig voelde. Dit was dus niet het ultieme loopweer. En zo is er altijd wel wat. Te warm, te koud, te nat, te harde wind ga zo maar door. En dat zal bij iedere sport wel zo zijn en blijven.

Woensdagavond loop ik de Twirreloop vanuit Wijtgaard, een afstand van 15 kilometer. Het is afwachten hoe het gaat en dat is mede afhankelijk van......dat Ultieme hardloopweer.

Regendans tegen hooikoorts

Alweer een week achter de rug met prachtig weer. Alweer een week hooikoorts. De ene dag wat meer last dan de andere dag,  de Tempo Zakdoekjes en de hooikoortspilletjes zijn bijna niet aan te slepen. Die lentekriebels hebben bij mij een hele andere betekenis en zitten voornamelijk in mijn neus. Kortom ik verlang naar regen. Het klinkt raar met zulk mooi weer, maar even een regenbuitje om alle pollen de genade klap te geven en vroegtijdig met de zwaartekracht in aanraking te laten komen door de zware druppels, zou ik niet erg vinden. Ik denk dat ik niet de enige ben die daar zo overdenkt. Ook de boeren en planten in de tuin verlangen naar water.

De loopgroep heeft de Zonnegroet, de indianen de regendans. Die rituele, ceremoniële regendans deden ze om de regengod (Pluvius) gunstig te stemmen en zo de oogsten te beschermen. Ik denk dat ik vanavond ook maar een dansje ga doen. Niet zo zeer om die oogsten te beschermen, maar wel mijn reukorgaan.

Gisteren weer bijna 18 kilometer gelopen. Moet ook wel aangezien op 22 mei Loop Leeuwarden (voorheen marathon van Leeuwarden) wordt georganiseerd. Weer tijd om een halve marathon te lopen. We zullen zien hoe het gaat. In eerste instantie was dat, na de Condensloop, een tweede kans dit jaar om mijn tijd aan te vallen. Maar gezien mijn voorbereiding, i.v.m. mijn werk en de hooikoorts periode (waar je ook niet veel fitter van wordt), ga ik nu maar nergens meer van uit en ga ik maar lekker lopen. In ieder geval ging het gisteren weer beter dan vorige week al kwam ik met moeite net boven de 13 kilometer p/uur en liep ik het snot voor de ogen, al had het nu wel meer een letterlijke betekenis. De voorjaarsmoeheid van vorige week was waarschijnlijk dus van korte duur.

Deze week blijft het waarschijnlijk nog steeds mooi weer, volgens Piet. We wachten maar gewoon af. Ik kan in ieder geval de trainingen weer wat frequenter oppakken en de zakdoekjes zijn gewillig....ik denk dat ik er maar aandelen in ga kopen...