maandag, augustus 29, 2011

Water drinken

Het is zo belangrijk, water drinken. Ik weet het en probeer daar juist nu we zover zijn met de marathontrainingen extra aan te denken. Op mijn bureau altijd staat altijd een fles water en probeer die twee liter per dag te drinken. Fit zijn en blijven, doen we tevens door de consumptie van water. Onze lichamelijke opmaak bestaat immers voor 2/3 uit water. Een tekort aan water resulteert in uitdroging. En aangezien wij nu door de lange duurlopen en meerdere trainingen meer transpireren is het natuurlijk nodig om dit aan te vullen.

Er zo zijn er zoveel voordelen om water te drinken:
  •  Gewichtsverlies (afname van behoefte aan voedsel)
  •  Energie niveau op peil houden
  •  Gunstig voor de nieren, huid, hersenen en maag
  •  Reguleert de lichaamstemperatuur
  •  Afvoer  van nicotine (als je gestopt bent met roken)
En voor mij een hele belangrijke: minder spierkrampen (i.v.m. mijn kuiten).

Maar er is ook een nadeel om veel water te drinken:

Toilet bezoek......

maandag, augustus 22, 2011

So far, so good...

So far so good. Nog 6 weken en dan is de marathon van Keulen (2 oktober). 5 lange duurlopen waarvan nog 2 boven de 30 kilometer (32 en 36K). Het gaat goed, conditie gaat omhoog, ben gemotiveerd en gelukkig geen blessures. Vorig jaar stond ik er rond deze tijd veel minder voor. Had al vanaf de marathon van Leeuwarden last van mijn kuiten. Sommige weken voelde ik niks en dan in eens was het er weer. Constant weer die kuitkrampen. Tijdens de Visserijdagenloop in Harlingen ging het echt mis en kon geen stap meer doen. Vanaf dat moment wekelijks naar de fysiotherapeut. Niks ideale voorbereiding. Toen zag ik het allemaal even niet zo zitten en was blij met uitlopen. Tijd deed er al helemaal niet meer toe. Nu geen last. De Herzog compressiekousen doen hun werk. Geen keiharde kuiten na het lopen en steken. En kan mij aan het schema houden. Niks achterstanden inhalen omdat je denkt dat je wel de kilometers moet lopen.

Vanaf nu in de veilige modus. Vorige week nog hardgelopen tijdens de trainingen. Ik kon het toen toch niet laten. Kies nu mijn momentjes en neem geen risico’s meer. Heel blijven en zonder kleerscheuren aan de start staan. Meer hoeft even niet. Later kunnen we wel weer knallen en proberen de tijden op de kortere afstanden te verpulveren.

So far so good…..

dinsdag, augustus 16, 2011

Lopen in Zuid Frankrijk

Zo'n 1500 kilometer was het rijden naar ons vakantieadres. St. Cyprien nog Frankrijk maar dichtbij de Spaanse grens. Je moet er wat voor over hebben om in het mooie weer terecht te komen. Althans....zelfs hier was het af en toe "wisselvallig". Terwijl de thuisblijvers of degene die nog niet op vakantie waren op zondagochtend de 21 kilometer liepen deed ik dit in het zuiden van Europa. Ik probeerde me toch aan het schema te houden.  In het buitenland is het altijd gokken waar je langs moet. Je bent er vaak niet bekend en ik betrap me er wel vaak op dat ik toch al bij aankomst op de omgeving en potentiele paden en wegen let.
28 kilometer:
's Morgens 7 uur de wekker om voor de warmte weer terug te zijn. Net na het verlaten van de camping kwam ik al de eerste lopers tegen. Bonjour, bonjour, bonjour....is het arrogantie? Geen of nauwelijks een knikje. Na een paar kilometer begreep ik ook wel waarom. Er liepen zoveel lopers dat het bijna ondoenlijk was om iedereen goedemorgen te wensen. Dus ook ik werd een van die arrogante lopers die alleen maar met zich zelf bezig was. Wel opvallend dat er veel vrouwen om deze tijd hard liepen. Hebben ze meer discipline? Zijn ze meer met hun shape bezig? Maar het is gezellig lopen met zoveel andere lopers om me heen..
Na een aantal kilometer kwam ik op de boulevard van St. Cyprien plage. Je verwacht dan nog enige rust, maar rond 8 uur was er al volop bedrijvigheid . Het strand werd geprepareerd, de eerste mensen deden een "goedemorgen" duik in zee, zaten al op het terras en de standjes voor de wekelijkse braderie werden al opgebouwd.
Over de dam naar Canet en Roussillion. Een dam van ongeveer 3 kilometer met alleen maar parkeerplaatsen aan een kant. Nu waren de plaatsen nog leeg, later op de dag zou er een file zijn met naar parkeerplaats zoekende automobilisten. Canet en Roussillion is een echte toeristenplaats aan het strand. Een en al hotels, restaurantjes en souvenierswinkeltjes. Niet zo'n gezellig Frans oud dorpje met sfeer. Halverwege de boulevard zat ik op 14 kilometer en dus tijd om de zelfde weg terug te lopen. Het ging lekker. Het was bewolkt en niet al te warm. En toch boven verwachting al meer kilometers gelopen dan gepland. Volgende week ook maar die 30 lopen, dacht ik nog....


30 kilometer:


Na 3 erg warme dagen zou het bewolkt worden. En laat dat nu net de dag zijn dat ik de 30 kilometer zou lopen. Toen de wekker om 7 uur af ging, was het al warm. Bewolkt? Niks van dit alles. Ook de Franse Piet Paulisma kan maar moeilijk voorspellen. iPod op, belt om met water en een flesje met een halve liter in de hand toch maar onderweg. Zelfde route als de 28 maar dan 1 kilometer verder. Halverwege merkte ik al dat het niet zo lekker liep als die week daarvoor. Het zweet liep me bij het lichaam neer. Zuinig zijn met drinken en blijven lopen. 15 kilometer, een Squeezy momentje en weer terug. Langs de boulevard staan her en der douches waar ik gretig gebruik van maakte om me wat af te koelen. Halverwege de dam, nog 10 kilometer. Ik was moe en wou dat ik er al was. Keek alleen maar voor me waar ik naar toe moest en niet meer naar de mooie omgeving. Op de boulevard in St. Cyprien lagen er mensen te slapen op het strand en ik liep hier kapot te gaan. Wat deed ik mezelf aan. Nauwelijks nog water bij me en ik moest nog zeker 6 kilometer. Kijken of er nog een euro in mijn tasje zat om wat te kopen bij een winkeltje...grrr, ook niks. Volgende keer zeker aan denken. Wandelen, dat mag toch wel even? Ik vond het wel prima en besloot ook om niet de zelfde route terug te lopen maar een stukje af te snijden. Ik zou op deze manier alleen maar afbreken i.p.v. opbouwen.  Al met al kwam ik uit op wederom 28 kilometer. Om 10.30 uur aan de cola....drinken....


Nu zijn we weer thuis. Tijd om weer op het eten en drinken te letten. Geen tapas, kaasjes, wijn en bier meer maar weer water, fruit, bruin brood. En dat is ook wel weer goed, maar nog zo'n 320 dagen....en dan weer naar Italië. Nee, eerst naar Keulen....