Back on the road

De start van het nieuwe loopjaar was vol goede moed. Het heuvelachtige Luxemburg als marathon uitdaging en wat meer wedstrijden lopen dan in 2012. Toen draaide alles om de Slachte-  en Zwolle marathon. Ik was gemotiveerd, had er zin in. Begin februari de eerste wedstrijd in Apeldoorn en enkele dagen daarvoor sloeg het "noodlot" toe i.v.m. een scheenbeenblessure. Overbelasting i.v.m. wat klussen, totaal niet lopen gerelateerd. Toch de midwinter marathon nog gelopen maar daarna in heel februari niet verder gelopen dan in totaal 56 kilometer. Dag motivatie, dag wedstrijdplanning, dag Luxemburg(?). Maar na een 3 weken volledige rust kon ik de trainingen weer oppakken. In het begin nog voorzichtig. Rustig opbouwen dan moest het wel weer lukken. En het lukte. Ik kon na enkele weken weer pijnloos aansluiten bij de marathongroep en de motivatie kwam stukje bij beetje weer terug.

Op 30 maart weer een wedstrijd in Diever. De Drents Friese Wold Marathon. Om 12.00 uur met nog zo'n 100 andere lopers op weg voor 28 kilometer door de bossen van het Drents Friese Wold. Eén van de grootste natuurgebieden van Nederland. 6000 hectare bos, heide, stuifzand en beekdalgraslanden (Google dat maar eens). Niet dat je daar allemaal aan het eind van zo'n wedstrijd nog heel veel oog voor hebt, maar het is zeker een mooie omgeving om door hard te lopen. En het ging geweldig. Samen met Hans Breuker over de paden in de omgeving van Diever en omstreken. Pas de laatste twee kilometer begon ik het te voelen, dat het zwaar werd en ik minder plezier kreeg in de sport die we met z'n allen bedrijven. Maar goed, zelfs tot aan de finish hielden we het tempo erop en we kwamen als 10e en 11e binnen op 2:09:38 uur.

Een week later de Condensloop. Omdat we de volgende dag 30 kilometer moesten lopen, mezelf maar ingeschreven voor de 10 kilometer. Ook wel eens leuk, want zo vaak loop ik die niet. Eerst de start van de halve marathon en als je dan even niet oplet sta je zo ongeveer achteraan in het startvak voor de 10 kilometer. En dat gebeurde dus ook. Na het startschot eerst de rem erop, pad kiezen en pas vanaf de Centrale proberen in het ritme te komen. Vanaf dat moment was het hengelen, uitwerpen en de loper die voor je loopt binnenhalen. Eigenlijk nog wel een mooie tactiek want dat motiveert. En je moet er toch niet aan denken dat de zo pas binnen gehengelde lopers je later weer inhalen. Je blijft dus wel lopen. Laatste bocht en meters richting de finish. Eindtijd 42:24 min. Dik tevreden.

Het gaat dus weer goed, ik sta niet meer stil bij mijn blessure van februari. Loop weer zoals gepland of misschien zelfs wel meer. Voel me sterk en loop de tempo blokken tijdens de marathontrainingen met gemak. Neem mijn rust en doe voor het eerst zelfs aan kracht- en core stability training. Loop een keer in de week op de loopband met een stijgingspercentage van 2 tot 3%. Want er blijkt wat hoogte verschil te zijn in Luxemburg. Ik loop weer mijn kilometers en trek bij iedere training weer met plezier die schoenen aan. 

I'm back on the road.