vrijdag, juli 27, 2012

Rozijnen als sportvoeding


Hardlopers die tijdens een training of wedstrijd extra energie willen binnenkrijgen hebben net zo veel aan een paar doosjes rozijnen dan aan een prijzig product uit de sportspeciaalzaak. Sportwetenschappers van de University of California in Davis hebben goed nieuws voor zuinige - en gezondheidsbewuste - hardlopers.

In 2007 publiceerden onderzoekers van San Diego State University een onderzoek waarin rozijnen net zoveel positief effect hadden op de prestaties van wielrenners dan sportgels. Dat was verrassend, want rozijnen hebben een lagere glycemische index dan gels. Kennelijk zijn snelle koolhydraten, die snel in het bloed komen en de insulinespiegel omhoog jagen, toch niet zo goed voor duursporters als producenten van sportvoeding ons vertellen.

Sportwetenschappers van de University of California deden dat onderzoek uit 2007 nog eens over - maar dit keer met hardlopers in plaats van wielrenners, en met Clif Shot Bloks in plaats van een sportgel. De onderzoekers lieten 11 getrainde lopers 3 keer achtereen eerst 80 min rennen op een treadmill met een intensiteit van 75 procent van hun maximale zuurstofopname. Onmiddellijk daarna moesten de lopers zo snel mogelijk een afstand van 5 km afleggen.

Op het moment dat de proef begon en na elke 20 min kregen de proefpersonen of een beetje water, of 3 Clif Shot Bloks, of 30 gr rozijnen. Zowel de portie Clif Shot Bloks als de portie rozijnen leverden 100 kcal en 24 gr koolhydraten. De koolhydraten in de rozijnen bestonden voor de helft uit glucose en voor de andere helft uit fructose, in Clif Shot Bloks zaten maltotriose [een trisaccharide met een glycemische index van 67], maltose [de razensnel opneembare disaccharide in bier met een glycemische index van 105], glucose en fructose.  
De rozijnen [Raisin] zorgden voor de scherpstetijden tijdens de 5 km-loop, maar het verschil met de tijden na inname van Clif Shot Bloks [Chews] was niet statistisch significant. Zowel rozijnen als Clif Shot Bloks zorgden voor betere tijden dan water, en voor een wat hogere hartslag [HR].

Je verbrandt na inname van rozijnen wat meer lichaamsvet en wat minder ingenomen koolhydraten dan na inname van Clif Shot Bloks, aldus de onderzoekers.
Tijdens de 80 min-loop steeg na inname van de rozijnen de concentratie creatine-kinase in het bloed ietsiepietsie meer dan na inname van de Clif Shot Bloks. Dat wijst op een beetje meer spierschade. De onderzoekers tasten in het duister over de oorzaak daarvan.
De proefpersonen merkten daar trouwens niets van. Ze rapporteerden evenveel spierpijn na de test met Clif Shot Bloks als na de test met rozijnen.


"Ingestion of a natural food product, raisins, had similar performance effects as a commercial sports product in chews and both products improved running time trial performance over water only", concluderen de onderzoekers.

Nu werk ik toevallig in een groothandel waar we wel "iets" met rozijnen doen.....dat worden dus top  tijden de komende tijd....




maandag, juli 09, 2012

Het record van vandaag, is de motivatie voor morgen

Ik kan nog wel eens lui zijn na een marathon. Dat verwachten veel mensen uit mijn omgeving niet, die denken dat ik alleen maar met lopen bezig ben en elke minuut van de dag wil lopen. Not. Na een marathon heb ik wat last van laten we zeggen..."een overdosis". Na vele weken trainingsarbeid is de doelstelling behaald. Of ik nu een PR heb gelopen of niet, maar de marathon zit in de knip. Dus, klaar. Ik hoef even niet meer en er is ook nog wat anders naast een marathon voorbereiding. Dat heet; gezin. Misschien heeft het er ook wel wat mee te maken hoe ik uit de marathon kom. Ik kan nog wel eens last hebben van wat zere en vermoeide bovenbenen en voor ik weer echt lekker loop ben ik minimaal een maand verder.


Ze zeggen wel eens, een winnaar is nooit moe. Goed, dat weekje vermoeidheid heb ik wel gehad maar dat had wellicht meer te maken met slaapgebrek. Maar is er ook zoiets als, een winnaar heeft nooit pijn? Oke, ik was geen winnaar van de Slachte maar wel een persoonlijke winnaar. Ik liep immers 17 minuten van mijn PR. Zoals ik in mijn vorige verslag ook al aangaf heb ik na deze marathon geen last van mijn benen. Hoe raar. Dan hou je je even wat rustig tijdens de trainingen, want natuurlijk ben ik nog niet volledig hersteld. Dus, trainen met de rem er op. Tot deze week. We zijn zo'n drie weekjes verder en ik vond het wel weer eens tijd om te kijken waar ik "sta", hoe mijn benen echt zijn en hoe het met de conditie is. En, it feels good.


Dinsdag, tijdens de intervaltraining, weer behoorlijk volle bak gegaan en donderdag weer in de rust. Zondag serieus begonnen met de voorbereiding voor de Marathon van Zwolle. Zoals ik in de eerste alinea schreef, normaal zoek ik na een marathon nog wel eens naar een reden om niet te lopen. En die reden lag nu wel voorhanden, want ik kan me zo niet herinneren dat het die dag echt droog is geweest. Maar nu hemdje aan, belt om, drinken en een SISje mee. En regen? Duhh.....op weg voor de eerste 23 kilometer. En ik genoot, want het voelde goed en had vooral zin in die kilometers. Niet dat kleine rondje wat ik anders had gedaan om alleen maar in beweging te blijven. Dit keer serieus getraind in blokken van 11.5 , 12.5 en 13.5 kilometer per uur. Want dat lopen we straks met dat "kleine" groepje dat naar Zwolle gaat ook. Roelof, Hans, Elles, Peter, Rudolf en Jochum liepen al eerder dit jaar deze blokken voor de Slachte en om ze straks bij te kunnen houden ben ik hier alvast wat mee begonnen. Nog geen blokken van 20 minuten maar nu nog van 10. En eigenlijk voelde dat wel goed. Al heb je na het blok 13.5 per uur terug na 11.5 wel het gevoel, met de auto van 140 terug te gaan naar 100. Wennen dus en lastig om dan te lopen met die rem er op.


Maar ik ben dus weer goed bezig...vind ik zelf. Nog niet eerder mijn trainingen zo snel en gemotiveerd weer opgepakt na een marathon. De komende tijd zal ik waarschijnlijk de lange duurlopen nog in mijn eentje blijven doen. Want na de Slachte is er ook weer een gezin en net zo belangrijk als het lopen van de kilometers voor een marathon.


Maar de spreuk; het record van vandaag, is de motivatie van morgen....gaat dit keer zeker op...