Ik kan nog wel eens lui zijn na een marathon. Dat verwachten veel mensen uit mijn omgeving niet, die denken dat ik alleen maar met lopen bezig ben en elke minuut van de dag wil lopen. Not. Na een marathon heb ik wat last van laten we zeggen..."een overdosis". Na vele weken trainingsarbeid is de doelstelling behaald. Of ik nu een PR heb gelopen of niet, maar de marathon zit in de knip. Dus, klaar. Ik hoef even niet meer en er is ook nog wat anders naast een marathon voorbereiding. Dat heet; gezin. Misschien heeft het er ook wel wat mee te maken hoe ik uit de marathon kom. Ik kan nog wel eens last hebben van wat zere en vermoeide bovenbenen en voor ik weer echt lekker loop ben ik minimaal een maand verder.
Ze zeggen wel eens, een winnaar is nooit moe. Goed, dat weekje vermoeidheid heb ik wel gehad maar dat had wellicht meer te maken met slaapgebrek. Maar is er ook zoiets als, een winnaar heeft nooit pijn? Oke, ik was geen winnaar van de Slachte maar wel een persoonlijke winnaar. Ik liep immers 17 minuten van mijn PR. Zoals ik in mijn vorige verslag ook al aangaf heb ik na deze marathon geen last van mijn benen. Hoe raar. Dan hou je je even wat rustig tijdens de trainingen, want natuurlijk ben ik nog niet volledig hersteld. Dus, trainen met de rem er op. Tot deze week. We zijn zo'n drie weekjes verder en ik vond het wel weer eens tijd om te kijken waar ik "sta", hoe mijn benen echt zijn en hoe het met de conditie is. En, it feels good.
Dinsdag, tijdens de intervaltraining, weer behoorlijk volle bak gegaan en donderdag weer in de rust. Zondag serieus begonnen met de voorbereiding voor de Marathon van Zwolle. Zoals ik in de eerste alinea schreef, normaal zoek ik na een marathon nog wel eens naar een reden om niet te lopen. En die reden lag nu wel voorhanden, want ik kan me zo niet herinneren dat het die dag echt droog is geweest. Maar nu hemdje aan, belt om, drinken en een SISje mee. En regen? Duhh.....op weg voor de eerste 23 kilometer. En ik genoot, want het voelde goed en had vooral zin in die kilometers. Niet dat kleine rondje wat ik anders had gedaan om alleen maar in beweging te blijven. Dit keer serieus getraind in blokken van 11.5 , 12.5 en 13.5 kilometer per uur. Want dat lopen we straks met dat "kleine" groepje dat naar Zwolle gaat ook. Roelof, Hans, Elles, Peter, Rudolf en Jochum liepen al eerder dit jaar deze blokken voor de Slachte en om ze straks bij te kunnen houden ben ik hier alvast wat mee begonnen. Nog geen blokken van 20 minuten maar nu nog van 10. En eigenlijk voelde dat wel goed. Al heb je na het blok 13.5 per uur terug na 11.5 wel het gevoel, met de auto van 140 terug te gaan naar 100. Wennen dus en lastig om dan te lopen met die rem er op.
Maar ik ben dus weer goed bezig...vind ik zelf. Nog niet eerder mijn trainingen zo snel en gemotiveerd weer opgepakt na een marathon. De komende tijd zal ik waarschijnlijk de lange duurlopen nog in mijn eentje blijven doen. Want na de Slachte is er ook weer een gezin en net zo belangrijk als het lopen van de kilometers voor een marathon.
Maar de spreuk; het record van vandaag, is de motivatie van morgen....gaat dit keer zeker op...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten