Marathon Zwolle

Nog geen twee weken na de Slachtemarathon en ik voel me goed en sterk. Geen vermoeidheid meer waar ik vorige week nog wel iets last van had. Fysieke vermoeidheid, maar wat wil je als je zaterdag 4.15 uur naast je bed staat, een marathon loopt, 's avonds het blarenbal en zondagochtend ook weer om 7 uur op moet om op weg te gaan naar een relax dagje tennis kijken tijdens de Unicef Open in Rosmalen. Niet uit kunnen slapen dus en daar had ik de hele week wat last van. Maar nu ben ik er weer helemaal. Het rare is dat ik na de marathon helemaal geen tot nauwelijks last heb gehad van mijn benen. Ik kan me marathons herinneren dat ik achterwaarts de trap af moest vanwege erg pijnlijke bovenbenen. Nu voelde het of ik een zeer snelle halve marathon had gelopen. Iets zware benen, maar dat was het dan ook. Een nieuw fenomeen voor mij dus.

En wat doe je dan als je je zo goed voelt en met een geweldig gevoel terug kijkt naar je laatste marathon?Dan denk je alweer aan een volgende. Goed, ik was er al wat eerder mee bezig en samen met Roelof hebben we er wel eens over gesproken welke marathon dan in aanmerking zou komen. Niet al te ver weg om nog wat na te liften op de vele trainingsarbeid voor de Slachte. Die conditie houden we nog wel even en het zou toch zonde zijn om pas in het najaar nog een marathon te lopen en we weer helemaal van vooraf aan de trainingskilometers op zouden moeten pakken.

Zwolle, dat zal hem worden. Deze marathon wordt op 30 september gehouden en start in het FC Zwolle stadion. Route via Zwolle, Kampen, Hattem en een (lijkt mij) prachtig stuk langs de IJssel. Omdat er ook een duo (2x een halve)- en quatro (4x 10km en een beetje) marathon wordt georganiseerd verwacht ik over het hele parcours genoeg lopers en toeschouwers. 

En dit keer pak ik het volledig anders aan dan de afgelopen 4 jaren. De laatste 4 marathon heb ik de clinics gedaan, verslagen geschreven en routes bedacht. Dat kost tijd en hoe leuk ik dit ook vind om te doen (want het is ergens wel mijn dingetje), ik ga nu even voor mezelf. Lopen wanneer ik dat wil en als ik op donderdagmiddag een lange duurloop wil doen, dan pak ik hem dan. Past het in het gezin beter om zaterdags een stukje te lopen, dan loop ik op zaterdag. Niet nog een intensieve trainingsperiode zodat mijn gezin mij weer weken achter elkaar op zondagochtend moet missen. Maar onherroepelijk zal ik ook met een aantal van onze groep af en toe een blok om gaan. Zeker de 30, 32 en 35 kilometer is fijn om dat gezamenlijk te doen. 

Ik ga dus voor het eerst in mijn marathon "carrière", 2 in het jaar lopen. En ik besef dat de tweede echt niet zo goed hoeft te gaan als de Slachte, maar ik heb nu het gevoel dat er meer in zit. Misschien nog wat harder starten? Ik kreeg het toch pas wat zwaarder op 40 kilometer? Wat, stel, als....hoe raar is dat bij een sporter/loper. Natuurlijk ben ik meer dan tevreden met de Slachtemarathon en kan mijn loopjaar eigenlijk al niet meer stuk, maar toch altijd weer zoeken naar de volgende grens...

We zullen zien, eerst maar nog wat verder herstellen en lekker kilometers blijven maken...