Mijn eerste stap als trainer

Weer een stap in de loopwereld. Na jaren van onthouding heb ik afgelopen weekend weer voor het eerst voor een trainingsgroep gestaan. Liesbeth (van onze loopgroep) vroeg mij vorige week of ik mee zou willen helpen bij Start to Run. Leuk, al is het de eerste keer toch weer even spannend. In mijn vorige sportleven heb ik jaren badmintontraining gegeven en vond dat altijd geweldig om te doen. Toen betrof het beginnende badmintonners die in 10 weken alle soorten slagen en spelregels kregen. Na die 10 weken was er nog een mogelijkheid voor een vervolg serie van nogmaals het zelfde aantal weken. Veel voldoening als je de mensen eerst in de hal binnen ziet komen, onwetend wat (echt) badmintonnen in hield en na een aantal weken het camping badminton ontstegen waren.

Nu waren het geen beginnende badmintonners, maar hardlopers. Om 8.45 uur melden bij de kiosk in de Groene Ster. Vlaggen en banners ophangen, koffie klaarzetten en koeken snijden.

Tegen 9.15 uur kwamen horden mensen in loopkleding (of in ieder geval loopschoenen) naar de kiosk. Slik, zoveel? Samen met de groepen van Willie en Mohammed waren er zeker meer dan 150 hardlopers. Na een woordje van Dick Lamsma over belastbaarheid werd de groep in tweeën gedeeld. Onze groep bestond uit 38 lopers. Lopers van verschillend niveau. Mensen die nog nooit gesport hebben en anderen die zelfs al eens 10 kilometer hebben gelopen. Allemaal met een andere doelstelling. In beweging willen zijn, straks als doel hebben een 3 of 5 kilometer achtereen te willen lopen, afvallen en weer in de zwembroek of bikini kunnen passen. Iedereen op zijn of haar manier gemotiveerd.

Ik zou de warming up, de routes van opdracht naar opdracht en de Cooling down voor mijn rekening nemen. Het was even wennen in het begin om weer tegen zo'n grote groep te praten (schreeuwen), maar het ging prima. Rustig inlopen, maak je lang, zijwaarts, hakken bil, kniehef, ga zo maar door. Na de warming up gaf Otto loopscholing en vertelde ik nog wat over ademhaling tijdens het lopen. Hierna begon het echte programma met een spelvorm en lopen van een afstand.Vele lopers die vragen stellen, over afvallen, hartslag, voeding, lopen op tenen of hak, enz. Super als je deze beginnende lopers net zo enthousiast kan maken als ik zelf ben over onze sport. Mensen die nog nooit een meter hebben hardgelopen, bij voorbaat al een hekel hebben aan het woord,  en toch na een aantal weken 3 of 5 kilometer kunnen lopen. Ik hoor wel eens hoe knap of bijzonder andere mensen het vinden als je verteld dat je marathons loopt. Ik denk dat je net zoveel respect mag hebben voor de lopers die hun eerste hardlooppassen zetten.

Ik heb altijd gezegd dat ik in de toekomst zeker training wil geven. Het is wel mijn ding. Maar op dit moment vind ik mijn eigen lopen nog zo belangrijk. Heb zelf nog zo'n plezier in mijn eigen trainingen, records die ik nog steeds loop en geniet van leuke en bijzondere mensen uit onze groep. In ons gezin zijn we 6 van de 7 dagen met sport bezig en zaterdag is de enige dag zonder (op een uitzondering na i.v.m. een wedstrijd). Maar nu ik er weer aan geproefd heb.....

Eerst af en toe maar helpen of invallen en in juni beginnen de marathontrainingen voor Keulen die ik ook weer voor mijn rekening ga nemen. Zien we daarna wel weer verder.

Diavoorstelling van Start to Run 25 maart: https://picasaweb.google.com/Donald.Koster/StartToRun25Maart2011#slideshow/5589214459315474642

Aliens in rook opgegaan

Goed, ik ben er uit. Na nachten wakker te hebben gelegen in de angst opgezogen te worden door de buitenaardse wezens, staat gelukkig het verlossende (onderstaande) bericht in de Leeuwarder Courant van 22 maart.

De Mysterieuze 'Ufo-Ring' is waarschijnlijk een rookcirkel die het gevolg is van een brand.

Volgens weerman Habekothé worden er op dit moment in de wouden veel houtstapels verbrand. Zondagavond stond er amper wind, waardoor de rookkolom recht omhoog ging.

De ring "Vortex" genoemd, ontstaat door temperatuurverschillen in de rookkolom.

Op het krantenknipsel aan de linkerzijde is de ring erg moeilijk te zien. Mocht je nieuwschierig zijn geworden, klik dan eens op de onderstaande link:

http://www.youtube.com/watch?v=BPIxYg7ozD4&feature=related

Weer geen runners high dus, maar wel weer een goede nachtrust.....en een leermoment rijker...

Runners High of aliens?

Runners High, een fenomeen wat bij vele lopers wel bekend is. Of ondervonden of anders wel van gehoord. Het wordt vaak beschreven als een intense euforische rush, vergelijkbaar met de 'high' van sommige drugs. Tijdens het lopen worden endorfinen (endogen - lichaamseigen - morfinen) in je lichaam aangemaakt die er voor zorgen dat je je prettig voelt. Je hebt van die trainingen dat je er heel bewust van bent hoe lekker en prettig lopen is. Je in een cadans loopt en het idee hebt uren op dat tempo vol te kunnen houden.  Maar die bewuste 'high' herken ik eigenlijk niet. Dat lopen verslavend werkt is een ander verhaal....Nee, ik wil en kan niet zonder...

Toch vraag ik me nog steeds af of ik gisteren (zondag) toch in hogere sferen terecht was gekomen. Het was prachtig weer. Larissa (mijn dochter) moest aan het begin van de avond naar zwemtraining en ik besloot in die tijd nog een blok om te lopen. Vorige week liep ik nog het natuurgebied Kralinge in Groningen, nu in "ons eigen" natuurschoon van de Groene Ster.
Heerlijk in de zon, bladstil en lekker rustig. Zeg maar bewust genieten dus.

Mijn bedoeling was voor de Groene Ster linksaf te slaan tot ik in de lucht (richting de golfbaan) een zwarte cirkel in de lucht zag. Toch maar rechtsaf om het van dichterbij te bekijken. Het leek op zo'n rond wolkje/cirkeltje die rokers kunnen maken, maar nu in het zwart en een meter of 5 doorsnee.  Maar een wolk verdwijnt al snel. Vogels? Nee, die vliegen toch niet in een cirkel? Halverwege kwam ik een Nordic Walker (of te wel, Nordic Wokker - Wokke met stokke) tegen. Even samen overleggen wat het zou kunnen zijn. Beiden hebben we even staan kijken. Het blijft onbekend. Tijdens de rest van de training bleef het steeds in mijn hoofd omspelen. Ik zou 's avonds nog googlen of ik iets kon vinden. Ik heb het hele internet afgespeurd op natuurverschijnselen, vreemde cirkel boven Groene Ster, Zwarte wolk boven Leeuwarden, maar niks van dit alles op de digitale snelweg.

Vaak loop ik met mijn mobiel op zak, je weet maar nooit. Wat baal ik er nu van dat hij nog in de auto lag. Niemand die je zal geloven, op die Nordic Walker en wat andere mensen na die ook omhoog keken. Hallucinatie? Aliens? Of is dit die Runners High.....

3 x 4 GM

Afgelopen zondag was het de bedoeling om de Merenloop in Grou te lopen. Een van de veel bezochte wedstrijden in de buurt die ik nog nooit gelopen had. En dat blijft nog minimaal een jaar zo. Ik was in de veronderstelling dat ik me ter plaatse wel kon inschrijven, maar helaas,  verkeerde inschatting. Eind vorige week begreep ik al dat het maximale aantal lopers al gehaald was. Jammer, volgend jaar beter en tijdig inschrijven.

Dan maar met Simon (mijn zoontje) mee naar Groningen. Dat klinkt als een opgave, maar dat is het absoluut niet. Ik mag graag met mijn kinderen mee naar het sporten en vind het ook erg belangrijk dat ze aan sport doen. Dan moet je ook interesse tonen en met ze mee gaan naar trainingen of wedstrijden. Dit maal had Simon een tennistraining in Groningen op sportcomplex Kardinge. Het natuur- en recreatie gebied ligt aan de Noordoostzijde van Groningen. Voor mij volledig onbekend, maar gelukkig is de Tom Tom gewillig om me de weg te wijzen. Aangekomen zag ik het enorme complex, tennisbanen, schaatsbaan, voetbalvelden, subtropisch zwembad, klimmuren, enz. Prachtig, alle sporten zo dicht bij elkaar.

Aangezien Simon 4 uren moest trainen, kon ik mooi mijn eigen trainingsrondje lopen. En dat lukt hier wel. Al gauw kwam ik er achter dat dit een echt loopgebied is. Een soort Groene Ster (recreatiegebied naast Leeuwarden). Rietvelden, bossen, water, vogels, auto vrij en tientallen lopers. Leuk, toch een beetje het idee dat ik niet in mijn eentje mijn kilometers liep, terwijl de rest van de loopgroep in Grou zat. Doelstelling 18 kilometer. Over 3 weken staat de snelle halve marathon op de planning en dan is het niet onverstandig om toch even wat kilometers van te voren te lopen.

Na een kilometer stond er met grote letters Start 4 Mile op de weg. 4 Mile? Dat is toch die bekende wedstrijd tussen Haren en Groningen? Ze hebben hier blijkbaar wel wat met deze afstand. Je zou bijna zeggen dat de afstand Engelse Mile (EM) niet uit Engeland komt maar uit Groningen. Misschien moeten we hem maar omdopen tot Groningse Mijl, afgekort GM. Nog even nagevraagd bij een local of dit een vaste route is die hier is uitgezet. “Ja hoor, gewoon de pijlen volgen dan kom je hier weer terecht”. Prima, één EM is ongeveer 1,6 kilometer. Dus, als ik 3 rondjes (in totaal 12 mile) loop kom ik zeker op de geplande 18 kilometer.

Na wat huiswerk te hebben gedaan, met dank aan Google, blijkt dat natuurmonumenten de 4 mile route heeft aangelegd onder het motto, sporten in de open lucht is gezond en in een mooie omgeving voel je je beter. Hier ga ik niet tegenin….

Bij de eerste kruising was het even twijfelen. Pijlen linksaf en rechtdoor. Gezien het soort pijl moest het wel rechtdoor zijn en gelukkig was dat de juiste route. Om de 100 meter staat de afstand aangegeven. Mooi voor je interval trainingen.  Het kan haast niet anders of hier lopen ook loopgroepen uit Groningen. Misschien nog een idee voor gemeente Leeuwarden om ook dit soort routes in de Groene Ster aan te leggen.

 Interval trainingen zat er nu niet in. Rustig tempo, genietend, zigzaggend tussen de honden door, de 3 ronden gelopen. En wat mij betreft is de doelstelling van natuurmonumenten gereikt…

Reactie collega's op het krantenknipsel

Goedemiddag gewaardeerde Eigenaren van Yme Kuiper B.V.

N.a.v. een geheime tip is er een diepgaand onderzoek gestart over het werkelijke gebruik van shirtsponsoring .

Zoals jullie in de bijlage kunnen zien word er maar weinig gebruik gemaakt van de shirtsponsoring in wedstrijd verband.

Gezien de uitgangspunten en doelstellingen van Yme Kuiper B.V. “meer naamsbekendheid van HET merk Yme Kuiper B.V. in de locale regionen, met name Friesland”  is het natuurlijk een doodzonde als er een wedstrijd in Goutum word gehouden en niet gebruik gemaakt word van het wonderschone wedstrijd shirt die is aangeboden door Yme Kuiper B.V.

Daarom verzoek ik jullie als eigenaren van Yme Kuiper B.V. om een juiste reprimande te geven aan de wandelaar met nr. 646 op zijn borst.

Bijv. 2 weken een bittergarnituur op vrijdagmiddag met de mogelijkheid tot verlenging van de straf bij herhaaldelijk overtreden van de sponsorreglementen.

Graag zie ik een reactie van jullie hoogwaardigheidbekleders dhr. H. Kuiper en Y. Kuiper tegemoet om deze onverlaat schriftelijk te informeren op de strafvervolging die is genomen n.a.v. boven genoemde constatering.

Met vriendelijke groet,

Frans Willem From

Advies manager sponsoring.

In de huis aan huis krant van 9 maart

Rondje Goutum

Vorige week kwam de regen nog met bakken uit de hemel. Een duurloopje over het strand in Zandvoort zat er toen niet in. Gisterochtend werd ik wakker en scheen de zon. Lekker, dat geeft je weer energie. En kwam dat even mooi uit, want er stond weer een wedstrijd op het programma. Dit maal: Rondje Goutum van 10 Engelse Mijl, of te wel 16,1 kilometer.

Wederom met Roelof af gesproken om samen te lopen. Dat doen we goed. We lopen nagenoeg het zelfde tempo, motiveren en helpen elkaar. Doelstelling is om tijdens de Condensloop 1.33 uur te lopen op de halve marathon. Nu moet ik mezelf geen druk op leggen, dat weet ik. Maar toch is dat een van mijn doelen van dit jaar. De tijd die ik graag op de marathon wil lopen, later in het jaar, hou ik (nog) lekker even voor mezelf. Deze tijd op de halve is ook zeker haalbaar. Vorig jaar liepen we samen 1.34.07 uur. Die 8 seconden moet je toch ergens kunnen pakken op zo'n afstand. Maar we weten ook dat de ene wedstrijd de andere niet is, je afhankelijk bent van het weer, je gesteldheid, en zoveel meer. Het moet kloppen op een dag dat je je PR loopt.

Rondje Goutum werd dan ook een soort testloop. We zouden op 13,5 kilometer per uur vertrekken. Dan zouden we uitkomen op ongeveer 1.11 uur. De zon was onderhand alweer verdwenen en een korte hagelbui kwam daarvoor in de plaats. Toch besloten om de korte broek aan te trekken. Je bent tenslotte intensief in beweging, dan krijg je het vanzelf warm. Maar koukleumen als we zijn, natuurlijk wel handschoenen aan.

Na de start, even na 11.00 uur, liepen we behoorlijk vooraan in het veld en konden gelijk ons geplande tempo lopen. In de wind langs het van Harinxmakanaal kreeg ik een flashback. Zo liepen Roelof, Mark en ik ook twee jaar geleden op het strand van Ameland. In de wind en een enorme groep achter ons in de slipstream. Na een zwaaimomentje naar mijn ouders en later naar mijn schoonvader, over de brug richting Goutum. Aan de andere kant van de brug kwamen we Ritchie tegen. "ik ben al bijna klaar" riep hij. Geen idee hoever hij had gelopen, maar hij zag er nog fit uit. Het gevoel van afstand is bij hem onderhand ook anders geworden. Als ultraloper heb je na een marathon nog steeds een smile van oor tot oor. Voor hem is deze afstand meer een duurloopje geworden. Tja, verschillen moeten er blijven..... Niet veel later kwamen we ook Martha tegen. Nog een zwaaimomentje en weer concentreren op het lopen.

De handschoenen konden onderhand uit en ik was blij dat ik in korte broek liep. Het tempo lag prima. Hoever zouden we dit tempo volhouden? De groep viel langzaam uit een en even later liepen we met zo'n vijf lopers tegen de wind in. Netjes kop over kop. In een waaier langs de grote weg richting Zuiderburen. Dit had waarschijnlijk wel wat impact op een aantal lopers, want de groep viel niet veel later helemaal uit elkaar. Op 10 kilometer riep ook Roelof dat ik maar moest gaan. Het voelde nog goed en maar kijken waar het schip zou stranden, dus....gaan met die banaan (al heb ik die niet gezien bij de verzorgingsposten). Het laatste lange stuk langs het kanaal kon ik me mooi richten op een aantal 10 kilometer lopers en als ik er een voorbij was hengelde ik de volgende naar binnen. Nog een keer rechtsaf richting Lionitas en dan richting finish op de baan. De eindtijd: 1.10.50 uur. Zo'n 30 seconden later volgde Roelof. Een mooie generale voor de Condensloop op 4 april. Als we dit tempo door zouden trekken zou de eindtijd dan 1.32.30 uur zijn (volgens de calculator op looptijden.nl)....laat me maar even dromen...