maandag, juni 27, 2011

Yasso training

Tweede week van de marathontrainingen. En weer lekker gemotiveerd bezig. Dinsdag en donderdag met de loopgroep getraind. Dinsdags, interval en op donderdag een duurloopje met af en toe een versnelling. Voelt goed, maar hou me bewust wel wat in. Die ellendige kuiten zitten er nog steeds (ook gelukkig maar trouwens) en ik wil niet uitvallen met weer een kuitblessure.

Op woensdag ben ik weer begonnen met de Yasso trainingen. Hierover heb ik ook al eens geschreven op het blog van Berlijn in 2009.

Yasso's 800s zijn genoemd naar Bart Yasso, een atleet die al meer dan vijftig marathons en ultramarathons heeft gelopen (www.bartyasso.com) . Hij zal er dan ook wel wat van af moeten weten, gaan we maar van uit. Het is een eenvoudig concept en waarschijnlijk daardoor zo populair bij veel marathonlopers. De methode luidt als volgt: indien je een marathon in 2.45, 3.29 of 4.11 uur wilt lopen, traint je 800 meters in (bijna dezelfde) 2.45, 3.29 of 4.11 minuten. Yasso is van mening dat je deze training, als onderdeel van uw marathontraining, een keer in de week kunt doen. Begin bijvoorbeeld met vier keer 800 en bouw dat op tot tien keer 800. Jog tussendoor net zolang als je over je 800 meter doet.
Nou is het berekenen van je tempo voor Yasso training wellicht wat lastig. Wie weet helpt onderstaande link en uitleg:

Stel, je wil 3.45 uur lopen op de hele marathon. Dan loop je 3.45 min over 800 meter.
Omgerekend naar 1 kilometer is dit 1/0.8 * 3.45 min = 4.31 minuten per kilometer.
Vul dit in de calculator en je weet je tempo per kilometer (in snelheid). In dit geval 13,3 kilometer per uur (en voor mij van toepassing).

Woensdagavond dus mijn eerste Yasso training. En toch handig dat er tegenwoordig zulke vernuftige horloges zijn die snelheid, tijd en afstand aangeven. Alles dus in handbereik, of tenminste om de pols, om op de juiste manier met deze training bezig te gaan. En…het is weer eens wat anders dan het vaste rondje lopen in je comfort zone. Ik kwam uit op 9 versnellingen en rustperiodes. Misschien iets teveel voor de eerste keer maar heerlijk gelopen en doelgericht bezig geweest.

Door de week pak ik dus deze manier van mijn snelheidstrainingen op en zondag’s mijn rustige lange duurloop. Zo moet het straks toch weer lukken tijdens de volgende marathon….

zondag, juni 19, 2011

De eerste trainingsweek voor Keulen

We gaan nu echt los. Na de eerste marathontraining van vorig weekend, moet ik nu ook weer door de week extra kilometers maken. Met die 2 à 3 trainingen per week red ik het niet. Dus, dinsdag, woensdag en donderdag moest er weer wat gebeuren. De grootste drukte op mijn werk is achter de rug en ik kan me nu weer wat meer op het lopen concentreren. En de Magnesiumpillen tegen kramp (in mijn geval kuitkramp) staan weer op het aanrecht.

Vorige week dinsdag ging het nog belabbert. Nu ging het weer een beter. Keurig volgens opdracht gelopen. Rondjes om en om 5 kilometer  tempo en daarna marathontempo. Vroeg me bij een aantal andere lopers af hoe hard ze dachten te kunnen lopen op een marathon.

Woensdag tijdens de zwemtraining van Larissa richting het leeuwarderbos. Een training in mijn eentje. Soms een opgave om dan de deur uit te gaan, maar er zit nu weer wat druk op de ketel en er is weer een doel. Nog geen twee kilometer later kwam ik Leo vd Laan tegen. Al pratend over de "Alpe du zes" en de "Ropa Run" vlogen de kilometers voorbij.

Donderdagmiddag, vrije middag en afgesproken om met maatje Froukje te gaan lopen. 's Avonds kon ik niet en dit was wel zo gezellig. Het water kwam 's morgens nog met bakken uit de hemel. Zou het 's middags droog zijn? Maar op het moment van lopen was het gelukkig droog. In no time was het jasje uit. Mooie route over de nieuwe brug bij Zuiderburen (eens kijken of ik hem kan invoegen in een route voor de marathontrainingen). Heerlijk gelopen.

Normaal loop ik niet op zaterdag en hou ik het op 4x lopen per week voor een marathon. Misschien net een training te weinig. Maar vaak zit de vrijdag en zaterdag volgepland met andere dingen. Maar nu had Simon weer een tennistoernooi in Veenwouden. Vier uren de tijd om zelf weer een blok om te gaan. Niet te ver want zondags stond  er weer een lange duurloop op de planning. Ondangs de regen toch genieten. Alleen door het natuurgebied, het geluid van het schelpenpad en het gefluitvogels. Een paar geweerschoten. Ik neem aan dat het jagers waren, ik zag geen CSI team. Een veld vol met lamsbiefstukjes, ik bedoel lammetjes. En weer bijna 14 kilometer op de teller.

Eindelijk even wind in de rug....
Zondag, vaderdag. Geen ontbijt op bed want papa moest "weer" lopen. 's Morgens was ik al vroeg wakker en hoorde de regen op het raam. "Nee, hé!". Om 9.30 uur was de moezonregen verandert in een zware motregen (waar komt die term vandaan?). Het ziet er niet zo uit, maar je wordt er zeiknat van. In een jasje beukend tegen de wind en de regen trotserend 23,5 kilometer gelopen. Pittige training. Mede door de wind was het moeilijk om een constant tempo te lopen. Of vol tegen de wind in waardoor we bijna stil vielen of volledig de wind in de rug waardoor we ons zelf tegen moesten houden en het tempo weer makelijk omhoog ging. Onrustige training voor mijn gevoel. Maar....de kilometers zitten weer in de pocket.

So far so good....op naar de komende week, met hopelijk weer wat rustiger weer.

maandag, juni 13, 2011

Uitdagingen

Afgelopen dinsdag interval training met de loopgroep. Het leek wel of er aan ieder been 25 kg hing. Ik kon niet vooruit komen en dan ook nog eens de brug bij Cammighaburen op en af. De lange intensieve werkdagen begonnen parten te spelen. De rest van de week rust gehad (tenminste op loopgebied) en zondagochtend was het dan zover....

De marathon trainingen voor Keulen zijn begonnen. Met dinsdag nog ergens in mijn achterhoofd toch wat gespannen hoe de eerste training (21 kilometer) zou gaan. En niet alleen gespannen voor mijn eigen training, maar stiekem ook om weer de treenert (volgens Edward) te zijn voor de overige 20 a 25 marathonlopers. Onderhand heb ik natuurlijk wel de nodige ervaring na de 7 gelopen marathon en (samen met Froukje) de organisatie en trainingen voor Berlijn en Amsterdam, maar toch is er die eerste keer altijd wat spanning. Hoe zou het gaan, krijg je de groep wat in het gareel, hoe is het tempo, enz. Het is die eerste keer. Nu hoef ik gelukkig niet de betweter te spelen want het zijn (op 1 na) allemaal lopers die minimaal 1 marathon te lopen. Maar volgende week voelt het alweer "gewoon". Maar ik had er zeker zin in.

Samen met 20 lopers de eerste 21 kilometer gelopen en het ging prima. Ook met mij. Niet echt vermoeidheid en het tempo was goed, al ging het de laatste kilometers toch iets te hard (gezien de doelstelling). Volgende week maar wat meer aan de rem trekken. Al met al reuze tevreden.

Vanaf deze week gaan de kilometers per week weer omhoog. Dinsdags en donderdags met de loopgroep, woensdagavond voor mezelf en op zondag de lange duurlopen met de marathongroep. Er is weer een doel/uitdaging en natuurlijk heb ik het nodige ingedachten in Keulen, maar laat ik eerst maar afwachten hoe dit keer de voorbereiding gaat. Hopelijk blijven de blessures nu achterwege en wellicht dat ik binnenkort iemand ga zoeken voor preventieve massage.

Vandaag zag ik op televisie de binnenkomst van enkele groepen van de Ropa Run. Prachtig om de groepen (emotioneel en blij) binnen te zien komen. Wat een sfeer en wat een respect voor deze lopers en teams. De Roparun is een estafetteloop van ongeveer 520 kilometer van Parijs naar Rotterdam waarbij mensen, in teamverband, een sportieve prestatie leveren om op die manier geld op te halen voor mensen met kanker. Ook wel een avontuur voor het leven genoemd. Dat blijkt overigens ook uit het motto wat al jaren is: "Leven toevoegen aan de dagen, waar geen dagen meer kunnen worden toegevoegd aan het leven".


Een Roparunteam bestaat uit maximaal acht lopers die dus ieder gemiddeld zo'n 65 kilometer lopen oftewel meer dan 1 ½ marathon. Daarnaast bestaat een team uit minimaal twee fietsers en nog een aantal mensen in de begeleiding. Denk hierbij aan chauffeurs, verzorgers, cateraars en wegkapiteins. Teams zijn zelf verantwoordelijk voor de invulling van deze taken en gemiddeld bestaat een team uit 25 personen. Een enorme organisatie maar wat een uitdaging en lijkt mij zelf geweldig om dit met onze loopgroep voor elkaar te krijgen....en volgens mij moet dit echt te doen zijn met zulke gemotiveerde, enthousiaste mensen van onze groep die wel van een uitdaging houden. Wie weet....2013?

Maar nu eerst de eerst komende uitdaging....op naar Keulen...

maandag, juni 06, 2011

Hardlopen in Zeeland

Weer eens een weekend er uit. Na maanden zwoegen op het werk had ik dat wel verdiend. Woensdagavond al op weg in de auto naar Zeeland, vakantiepark van de Roompot. En wat een weer. Hiervoor hoef je niet naar het buitenland (cultuur even buiten beschouwing gehouden). Zomers was het en dat zou nog even zo blijven. In ieder geval tot zondag volgens Piet Paulusma. Iedere dag even lekker naar het strand, een wandeling, vliegeren of gewoon kijken naar alle gekleurde kite vliegers. Zo spectaculair om te zien en het kriebelt weer om mijn surfspullen van zolder te halen. En nou heb ik toevallig ook nog een zoontje die dat ook geweldig vindt.....

Ik had dus alle tijd om te gaan lopen. Maar op één of andere manier kon ik me daar niet toe zetten. Was het de warmte? Vermoeidheid van de afgelopen weken? In ieder geval zou het tot zondag duren voordat ik 's morgens mijn loopschoenen aan trok. Eerst wachten tot de bui voorbij was en dan hopen dat het gedurende de komende anderhalf uur droog zou blijven.
Terwijl er de afgelopen dagen tientallen kitesurfers op zee te vinden waren, was er nu geen enkele te bekennen. Maar het blijft genieten zo langs zee. Water leeft. De golven, vogels op het wad, enz.

Op het strand van de Banjaard liep ik moederziel alleen in de regen en na het zien van de flitslicht (onweer?) besloot ik maar terug te gaan. Nog even een stukje over de Delta werken en weer terug naar het vakantiepark. Al met al 16 kilometer gelopen. In het weekend las ik nog een verslag over de Zeeland marathon.

De zwaartse van Nederland...zeggen ze. Misschien nog eens een idee voor in de toekomst. Maar volgend weekend beginnen de marathon trainingen voor Keulen. Ik heb er zin in, maar als het zo voelde als zondag.....pffff...