Afgelopen dinsdag interval training met de loopgroep. Het leek wel of er aan ieder been 25 kg hing. Ik kon niet vooruit komen en dan ook nog eens de brug bij Cammighaburen op en af. De lange intensieve werkdagen begonnen parten te spelen. De rest van de week rust gehad (tenminste op loopgebied) en zondagochtend was het dan zover....
De marathon trainingen voor Keulen zijn begonnen. Met dinsdag nog ergens in mijn achterhoofd toch wat gespannen hoe de eerste training (21 kilometer) zou gaan. En niet alleen gespannen voor mijn eigen training, maar stiekem ook om weer de treenert (volgens Edward) te zijn voor de overige 20 a 25 marathonlopers. Onderhand heb ik natuurlijk wel de nodige ervaring na de 7 gelopen marathon en (samen met Froukje) de organisatie en trainingen voor Berlijn en Amsterdam, maar toch is er die eerste keer altijd wat spanning. Hoe zou het gaan, krijg je de groep wat in het gareel, hoe is het tempo, enz. Het is die eerste keer. Nu hoef ik gelukkig niet de betweter te spelen want het zijn (op 1 na) allemaal lopers die minimaal 1 marathon te lopen. Maar volgende week voelt het alweer "gewoon". Maar ik had er zeker zin in.
Samen met 20 lopers de eerste 21 kilometer gelopen en het ging prima. Ook met mij. Niet echt vermoeidheid en het tempo was goed, al ging het de laatste kilometers toch iets te hard (gezien de doelstelling). Volgende week maar wat meer aan de rem trekken. Al met al reuze tevreden.
Vanaf deze week gaan de kilometers per week weer omhoog. Dinsdags en donderdags met de loopgroep, woensdagavond voor mezelf en op zondag de lange duurlopen met de marathongroep. Er is weer een doel/uitdaging en natuurlijk heb ik het nodige ingedachten in Keulen, maar laat ik eerst maar afwachten hoe dit keer de voorbereiding gaat. Hopelijk blijven de blessures nu achterwege en wellicht dat ik binnenkort iemand ga zoeken voor preventieve massage.
Vandaag zag ik op televisie de binnenkomst van enkele groepen van de Ropa Run. Prachtig om de groepen (emotioneel en blij) binnen te zien komen. Wat een sfeer en wat een respect voor deze lopers en teams. De Roparun is een estafetteloop van ongeveer 520 kilometer van Parijs naar Rotterdam waarbij mensen, in teamverband, een sportieve prestatie leveren om op die manier geld op te halen voor mensen met kanker. Ook wel een avontuur voor het leven genoemd. Dat blijkt overigens ook uit het motto wat al jaren is: "Leven toevoegen aan de dagen, waar geen dagen meer kunnen worden toegevoegd aan het leven".
Een Roparunteam bestaat uit maximaal acht lopers die dus ieder gemiddeld zo'n 65 kilometer lopen oftewel meer dan 1 ½ marathon. Daarnaast bestaat een team uit minimaal twee fietsers en nog een aantal mensen in de begeleiding. Denk hierbij aan chauffeurs, verzorgers, cateraars en wegkapiteins. Teams zijn zelf verantwoordelijk voor de invulling van deze taken en gemiddeld bestaat een team uit 25 personen. Een enorme organisatie maar wat een uitdaging en lijkt mij zelf geweldig om dit met onze loopgroep voor elkaar te krijgen....en volgens mij moet dit echt te doen zijn met zulke gemotiveerde, enthousiaste mensen van onze groep die wel van een uitdaging houden. Wie weet....2013?
Maar nu eerst de eerst komende uitdaging....op naar Keulen...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten