Hardlopen in Zeeland

Weer eens een weekend er uit. Na maanden zwoegen op het werk had ik dat wel verdiend. Woensdagavond al op weg in de auto naar Zeeland, vakantiepark van de Roompot. En wat een weer. Hiervoor hoef je niet naar het buitenland (cultuur even buiten beschouwing gehouden). Zomers was het en dat zou nog even zo blijven. In ieder geval tot zondag volgens Piet Paulusma. Iedere dag even lekker naar het strand, een wandeling, vliegeren of gewoon kijken naar alle gekleurde kite vliegers. Zo spectaculair om te zien en het kriebelt weer om mijn surfspullen van zolder te halen. En nou heb ik toevallig ook nog een zoontje die dat ook geweldig vindt.....

Ik had dus alle tijd om te gaan lopen. Maar op één of andere manier kon ik me daar niet toe zetten. Was het de warmte? Vermoeidheid van de afgelopen weken? In ieder geval zou het tot zondag duren voordat ik 's morgens mijn loopschoenen aan trok. Eerst wachten tot de bui voorbij was en dan hopen dat het gedurende de komende anderhalf uur droog zou blijven.

Terwijl er de afgelopen dagen tientallen kitesurfers op zee te vinden waren, was er nu geen enkele te bekennen. Maar het blijft genieten zo langs zee. Water leeft. De golven, vogels op het wad, enz.

Op het strand van de Banjaard liep ik moederziel alleen in de regen en na het zien van de flitslicht (onweer?) besloot ik maar terug te gaan. Nog even een stukje over de Delta werken en weer terug naar het vakantiepark. Al met al 16 kilometer gelopen. In het weekend las ik nog een verslag over de Zeeland marathon.

De zwaartse van Nederland...zeggen ze. Misschien nog eens een idee voor in de toekomst. Maar volgend weekend beginnen de marathon trainingen voor Keulen. Ik heb er zin in, maar als het zo voelde als zondag.....pffff...