Het is altijd weer afwachten zo'n nieuw loopjaar. 2009 begon ik ook vol goede moed. Super gemotiveerd, dit zou mijn loopjaar worden. Met de marathon van Amsterdam in oktober als hoogte punt. Na iedere training keurig mijn excel sheet bijgewerkt met daarin het aantal gelopen kilometers, op welke schoenen, tijden. En het ging voortvarend.
In april liep ik samen met Roelof de Condensloop in de hoop onder de 1.35 op de halve marathon te lopen. En dat lukte. Ik liep 1.34.07, dik twee minuten sneller dan mijn toen snelste tijd. Tijdens de visserijdagenloop in Harlingen ging het echt mis. Met nog zo'n 8 of 9 weken voor de marathon schoot het in mijn linkerkuit. Kon ik de marathon nog wel lopen? Onder zeer intensieve behandeling van mijn fysiotherapeut is dat gelukkig gelukt. Geen eindtijd meer in het hoofd...uitlopen was nu het doel.
Daarna kwam de dip. Lopen...ik kon altijd wel een reden verzinnen om niet te gaan. En als ik dan liep en me voorhield weer een langere afstand te lopen kreeg ik het toch voor elkaar om halverwege de route in te korten. De negatieve spiraal was ingezet. Helaas kwam daar het overlijden van mijn schoonmoeder bij. Even niet met lopen bezig zijn, maar thuis de aandacht.
We zien later wel weer.
En later is nu...een nieuw jaar, nieuwe kansen. En, ik heb er weer zin in. Afgelopen zondag scheen de zon volop en ik heb heerlijk bijna 14 kilometer gelopen. Het excel sheet is weer bijgewerkt, kuitproblemen alweer maanden voorbij en ik raak weer gemotiveerd. Zal ik nu onder de 1.34 op de halve marathon lopen? De wedstrijdjes in de buurt komen er weer aan en een nieuw loop hoogtepunt: de marathon van Köln in oktober....ik ga weer voor die tijd die ik al zolang zou willen lopen.....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten