Het zit er nagenoeg op. Tenminste de voorbereiding voor de marathon van Keulen. Dinsdag nog een keer rustig lopen met de loopgroep en op donderdag nog een stukje voor mezelf. Dan is het klaar en moet het zondag gebeuren. Het wordt mijn 8e marathon, waarvan 7 altijd wel met een blessure in de voorbereiding. Afspraken maken met de fysiotherapeut, oefeningen doen en soms gefrustreerd rust moet houden. Waardoor je altijd gedwongen enkele weken en daardoor loopkilometers moet missen. Dit keer heb ik alle trainingen kunnen lopen. Zelfs in Zuid-Frankrijk mijn kilometers kunnen maken.
Maar wat kan of moet ik aanstaande zondag dan verwachten? Ik moet proberen om niks te verwachten, ik moet lekker lopen, genieten van wat ik kan en doe. Natuurlijk heb ik een tijd in mijn hoofd, natuurlijk ga ik daar op weg, natuurlijk weet ik dat ik daar niet teveel aan moet denken en mezelf geen druk op moet leggen, natuurlijk zal ik ergens teleurgesteld zijn als het achteraf toch niet lukt of gaat zoals ik gehoopt had. Ik moet vooral gaan genieten. Of je er nu 2, 3, 4 of 5 uren over doet. Het blijft voor iedereen een prestatie en zal ik wat er ook gebeurt, na de finish weer trots op mezelf zijn dat ik mijn 8e marathon heb gelopen...
Op naar de marathon van Keulen...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten