Schaatsen voor het lopen

Afgelopen week stond het lopen wat op een laag pitje. Wel mijn trainingsuurtjes gemaakt op dinsdag en donderdag, maar voor de rest draaide alles om schaatsen. En net zoals in het hele land hield de Elfstedentocht mij ook bezig. Woensdagavond 20.00 uur zou de persconferentie zijn door het bestuur van de tocht der tochten.

En om 20.00 uur zat ook ik voor de tv. Met dubbele gevoelens! Want wat zou het bijzonder zijn als de tocht, na 15 jaar, weer gereden kon worden. Wat zou het mooi zijn als mijn kinderen het feest ook eens mee mochten maken. Maar er zat ook een andere kant aan. Uitgeloot, voor mijn geen mee schaatsen en zou langs de zijlijn toe moeten kijken. 

Hoe frustrerend zou het zijn om de helden van die dag te zien rijden. Die helden die er met vallen en opstaan er alles aan doen om de twee honderd kilometer uit te schaatsen, kapot over de finish op de Bonkevaart aan komen. Hoe frustrerend zou het zijn om die anti-helden te zien schaatsen die in Stavoren afstappen omdat ze de wind in de rug hadden en nu tegen de wind in moesten schaatsen. Ze het feest mee gemaakt hadden en het voorgezien hielden. Ik heb ze gezien in 1997 en ze zouden er nu ook weer zijn. Hoezo uitstappen? Hallo, het is een monstertocht en je gaat door als je moe bent. Niks afstappen, tenzij je echt niet verder kan vanwege een blessure of omdat het niet verantwoord meer is. Ik begrijp dat gewoon niet...

Maar zover kwam het niet. "Ik heb geen goed nieuws" waren de woorden van voorzitter Wiebe Wieling. Het ijs is nog te dun. Dus...geen feest en geen frustraties.

Woensdag- en vrijdagmiddag vrij genomen. Tot 2 keer toe naar Dokkum, 2 keer een tocht van zo'n 50 kilometer. Prachtig ijs, veel schaatsers (mede door de uitgezette tochten), koek en zopie, chocolade melk, mooie beelden en op vrijdag een heerlijk zonnetje erbij. Dit was genieten. Zondag met Roelof nog een tocht van zo'n 40 kilometer geschaatst, maar dit keer in wat sneeuw en het ijs werd al een stuk slechter. Het zou de laatste schaatsdag worden.

Vandaag de omslag van het weer. Het komt gelijk weer met bakken uit de hemel en het ijs is nagenoeg pulp geworden. We gaan ons weer storten op het lopen. Want daar hebben we tenslotte ook wat mee. Nog een paar weken en we starten met de voorbereiding voor de marathon. Vorige week dinsdag hadden we een informatie avond voor de lopers en trainers. In de kantine van het Kalverdijkje zaten zo'n 70 lopers aandachtig te luisteren naar de presentatie van Geert Jan. De lopers verdeeld in 4 groepen met als doel het uitlopen van een ander sport hoogtepunt in Friesland, de Slachte Marathon.

En dit keer zijn er geen rayonhoofden die zich over het doorgaan van de tocht hoeven te buigen want,....It giet oan