Rustweek...

De eerste rustweek. En ik heb het er van genomen, al was het meer opgedrongen dan dat ik er bewust voor koos.  En weekje zware verkoudheid en afknappen belemmerde mijn hardloopschema.

Dinsdag was het warm, wat zeg ik heel warm. Na een dag binnen te hebben gezeten (op kantoor met airco) voelde ik pas hoe warm het was toen ik buiten kwam. Na lang twijfelen toch maar besloten om niet met de groep mee te gaan en intervallen te doen. Ik zou dan waarschijnlijk meer afbreken dan opbouwen. Rond 19.30 uur de loopschoenen aan en voor mezelf een blokje om. Het zou dan toch wel wat afgekoeld zijn? Niks was minder waar. In no-time liep het zweet me bij alles neer. Normaal kan ik prima in de warmte lopen, maar nu besloot ik zelfs om na 7,5 km even te wandelen. Flesjes leeg en doorgelopen tot aan 11 km. Wat was ik blij dat ik een stukje voor mezelf had gelopen en geen intervallen had gedaan. 

Woensdag was mijn vaste Yasso trainingsavond. Zoals eerder beschreven op mijn blog, blokken van 800 meters op snelheid en tussendoor rust. Maar in verband met een behoorlijke verkoudheid (wat wil je met die temperatuurverschillen en airco’s op het werk en in de auto) niet gelopen. Ik hoefde niet eens te lopen om het snot voor de ogen te krijgen. Tempo zakdoekjes en de Vicks snoepjes vlogen er door. Er zat niks anders op dan rust houden en kijken hoe het de volgende dag zou gaan. Donderdag ging het weer ietsje beter. Aangezien ik niet met koorts rondliep (Neck check), besloten om toch maar met de groep mee te lopen en dan maar op een rustiger tempo. En daar heb ik me aangehouden. Constant achteraan gelopen en niet mee gedaan met de versnellingen. Maar het viel me tegen, ik was blij dat we er waren.

Zaterdag een echte dag rust. ’s Morgens vroeg uit de veren voor een dagje zeevissen. Lekker relaxed de hele dag op een stoeltje naar het puntje van je hengel kijken. Tenminste dat zou je toch verwachten. Eenmaal op het water, windkracht 5 en een gevoelstemperatuur van -10 graden. Echt genieten zo met je neus in de wind en verkleumde handen. Dan verwacht je nog wat te vangen, maar na een uur of 6 spullen weer ingepakt zonder ook maar één keer beweging te hebben gezien. Tenminste veroorzaakt door een vis. En dit was natuurlijk niet bevorderlijk voor mijn verkoudheid. 

Zondag toch lopen. Schor even de groep toegesproken en rustig onderweg. En het viel me niks tegen. Ik had weer lucht en de conditie was gelukkig nog aanwezig. Heerlijk de 21 kilometer gelopen en kwam weer voldaan binnen. De verkoudheid en de rustweek is weer voorbij. Deze week pak ik de trainingen weer op en gaan de kilometers weer omhoog. Ik ga er weer voor…..